Babiogórski Park Narodowy

Babiogórski Park narodowyBabiogórski Park Narodowy jest położony w województwie małopolskim, przy granicy ze Słowacją. Ma powierzchnię 3.392 ha i powstał w 1954 roku na północnych stokach najwyższego szczytu Beskidu Wysokiego - Babiej Góry. Jego siedziba mieści się w Zawoi. Od 1877 roku park widnieje na liście międzynarodowych rezerwatów biosfery UNESCO.

Polska południowa może być dumna ze swojego parku - zjawiskowe panoramy górskie przyciągają nie tylko rodzimych turystów. Diablak, szczyt Babiej Góry będący największą atrakcją, jest rewelacyjnym punktem widokowym. W pogodne dni zobaczymy z niego cały obszar od Krakowa po Tatry!

Na strudzonych wędrowców zmęczonych całodniowym zwiedzaniem i podziwianiem babiogórskiego krajobrazu, czekają noclegi w popularnym schronisku w Markowych Szczawinach. Działa ono już od 1906 i obecnie przyjmuje turystów w nowoczesnych, dobrze wyposażonych wieloosobowych pokojach, każdy z bezpośrednim dostępem do łazienki.

Ale Babiogórski Park Narodowy ściąga nie tylko amatorów górskich wycieczek i fotografii krajobrazowej. To także doskonałe miejsce do obserwacji flory i fauny, która występuje tu pod ścisłą ochroną. Przy odrobinie szczęścia spotkamy jelenie i rysie, jednak musimy uważać na niebezpieczne dziki, których także tu nie brakuje. Od czasu do czasu można również natknąć się na wilki i niedźwiedzie.

Z mniej spektakularnych zwierząt dostrzeżemy wiele gatunków ptaków (w całym parku jest ich około 120, m. in. uszatka, puszczyk, puchacz, dzięcioł, głuszec) oraz drobne gryzonie (koszatka, orzesznica, ryjówka). A gdy przyjrzymy się małym zbiornikom wodnym, zauważymy żyjące w nich traszki i ryby.

Z kolei flora to przede wszystkim lasy rosnące piętrowo. Najniższe piętro zajmuje głównie buczyna karpacka i rośliny: żywiec cebulkowy i czosnek niedźwiedzi. Występują tu także pierwotne bory jodłowe.

Wyższe piętro zdominowały potężne świerki oraz świerczyna górnoreglowa. Pas powyżej regla górnego to pas kosodrzewiny karpackiej z zaroślami jarzębiny, kępami ziołorośli i rumoszem skalnym. Alpejskie, najwyższe piętro, to królestwo pstrej kostrzewy (endemit Babiej Góry) i kosmatki brunatnej barwiącej zbocza gór na charakterystyczny kolor. Nie musimy jednak wspinać się na szczyt, by dokładnie obejrzeć rosnące w całym parku rośliny. Ośrodek Edukacyjny mieszczący się siedzibie parku, udostępnia zwiedzającym wystawę przyrodniczą z okazami fauny typowej dla regionu.

Jako, że turystyka to tak naprawdę szeroki segment, obejmujący zarówno zwiedzanie, poznawanie tradycji i kultury, jak i aktywny wypoczynek, Park Narodowy przy Babiej Górze, to naprawdę smakowity kąsek dla wszystkich spragnionych wrażeń turystów. Widok szczytu Diablak wyłaniającego się z porannej mgły, skąpanego w zachodzącym płomiennie słońcu, czy spowitego otuliną śniegu, zapiera dech w piersiach i na długo pozostaje w pamięci.

Komentarze