Rogalin to niewielka wieś w powiecie poznańskim, w województwie wielkopolskim. Niby zwyczajna ale jednak nie do końca z uwagi na ciekawą historię oraz zabytki, które zachwycają do chwili obecnej. Przez wiele lat była własnością rodu Raczyńskich herbu Nałęcz, o których pierwsze wzmianki pojawiły się już w XIV wieku.
W Rogalinie znajduje się bowiem piękny barokowo-klasycystyczny pałac Raczyńskich z XVIII wieku z malowniczym ogrodem i kapliczką Raczyńskich oraz zabytkowe dęby, uznane dziś za pomniki przyrody.
Historia Rogalina
Pierwsze informacje na temat wsi Rogalin pochodzą z wieku XIII, dopiero jednak w wieku XVIII trafił w ręce rodu Raczyńskich. To im przypisuje się budowę pałacu oraz miejscowej kaplicy. W XIX wieku w Rogalinie przebywał i tworzył Adam Mickiewicz. Pod koniec XX wieku Edward Raczyński, ostatni z rodu, utworzył fundację imienia Raczyńskich, której przekazał pałac i ówczesna galerię sztuki. Dziś pałac i park udostępnione są do zwiedzania.
Zabytki Rogalina
Największym zabytkiem Rogalina jest oczywiście barokowy pałac z elementami klasycystycznymi. Znajduje się tutaj także wiele innych, ciekawych obiektów, w tym kościół Świętego Marcelina, dawniej kaplica Raczyńskich, gdzie obecnie znajduje się mauzoleum rodu. Przez wieś przechodzi kilka interesujących szlaków turystycznych, między innymi Trasa Kórnicka. Nie zapominajmy również o najsłynniejszych pomnikach przyrody w okolicy, a mianowicie o rogalińskich dębach: drzewach liczących nawet 700 lat!
Pałac Raczyńskich w Rogalinie
Pałac w Rogalinie ród Raczyńskich zbudował na przełomie XVIII oraz XIX wieku w stylu barokowym. Otacza go ogród w stylu francuskim. Dziś pałac jest jednym z najsłynniejszych muzeów w regionie, działa tam bowiem Oddział Muzeum Narodowego w Poznaniu. Do zwiedzania udostępnionych jest wiele pomieszczeń pałacowych oraz galeria obrazów z bogatymi zbiorami w tym pejzażami i portretami oraz galerią portretów Raczyńskich. W galerii czeka na nas słynne dzieło Jana Matejki "Joanna d’Arc" oraz "Melancholia" Jacka Malczewskiego. Zwiedzamy także Gabinet Londyński Edwarda Raczyńskiego wraz z osobistymi pamiątkami, a także stajnię i powozownię. Integralną częścią pałacu jest piękny park, łączący w sobie styl barokowy oraz rokoko. W parku znajduje się kapliczka Raczyńskich, gdzie pochowanych jest kilka pokoleń rodu. Do parku wstęp jest bezpłatny. Muzeum oferuje także lekcje muzealne dla uczniów szkół podstawowych oraz średnich. Z propozycji mogą skorzystać także osoby dorosłe. Ciekawą nowością jest muzeum dotykowe, pozwalające na swobodne zwiedzanie muzeum oraz poznawanie zbiorów osobom z dysfunkcjami wzroku, w tym osobom całkowicie niewidomym. Działa również sklep muzealny, gdzie możemy nabyć piękne pamiątki, w tym katalogi dzieł malarskich, pamiątkowe monety, figurki czy gadżety z logo pałacu. W sąsiedztwie pałacu działa gospodarstwo agroturystyczne oraz restauracja.
Dęby rogalińskie
Kolejną, niekwestionowaną atrakcją Rogalina są dęby. Niby zwyczajne drzewa, a jednak uznane są za jedne z najbardziej znanych w naszym kraju pomników przyrody. Znajdują się one na terenie Rogalińskiego Parku Krajobrazowego. Skupisko liczy blisko 2000 dębów szypułkowych, z czego najbardziej znani są dębowi bracia: Lech, Czech i Rus. Liczą nawet ponad 700 lat. Rus liczy ponad 9 metrów w obwodzie. Imiona dębów pochodzą od imion postaci ze znanej, polskiej legendy. Według niech przed wiekami na terenie dzisiejszego Rogalina pojawiło się trzech braci, pochodzenia książęcego. Uznaje się ich za twórców państwa polskiego, gdyż założyć mieli w tym miejscu gród, dający początki naszemu narodowi. Ponadto, zasadzić mieli w tym miejscu trzy dęby, które podziwiamy tam do dnia dzisiejszego. Rogalińskie dęby stały się natchnieniem dla wielu artystów, malował je między innymi Leon Wyczółkowski. Jego obrazy możemy podziwiać w muzeum w Bydgoszczy.
Niewielki Rogalin oferuje nam wiele atrakcji, w tym zwiedzanie pięknego, barokowego pałacu oraz poznanie interesującej opowieści rogalińskich dębów. Warto wybrać się na wycieczkę do Rogalina by lepiej poznać naszą historię i zachwycić się Pałacem Raczyńskich.
Komentarze