Czołpino - dzika plaża, latarnia, wydmy, Rowokół

Jeśli ktoś szuka miejsca nad polskim morzem bez tłumu ludzi z prawie pustą dziką plażą, znajdzie je w miejscowości  Czołpino. Jest to niewielka nadmorska osada, która nawet w szczycie letniego sezonu może pochwalić się prawie pustymi plażami. Jeśli ktoś szuka atrakcji typu głośne nadmorskie deptaki, jedna na drugiej smażalnie ryb, budki z lodami i goframi, ogródki piwne itp. winien omijać Czołpino z daleka.

Dlaczego Czołpino?

Pobyt w Czołpinie ma wiele zalet:

• cisza,
• spokój,
• niewielu ludzi,
• wokół las,
• szum morza,
• i tak jeszcze można by  znaleźć kilkanaście powodów, dla których ta osada warta jest odwiedzenia.

Co prawda niewielka liczba turystów nie oznacza zupełnego pustkowia - w Czołpinie jest latarnia morska, stanowiąca skuteczny magnes, przyciągający zwłaszcza miłośników tego typu obiektów. Ponadto jest to dość duże obszarowo miejsce z ruchomymi wydmami. Morze na północy, jezioro Gardno na zachodzie, a jezioro Łebsko na wschodzie od osady - tak można najkrócej opisać okolice.

Latarnia Morska Czołpino

Latarnia Morska Czołpino jest jedną z 15 latarni znajdujących się na polskim odcinku wybrzeża Morza Bałtyckiego. Jest to bardzo nietypowy obiekt, ponieważ w przeciwieństwie do pozostałych 14 znajduje się w odległości 1 kilometra od brzegu morskiego. Lokalizacja została wybrana w związku z występowaniem na tym terenie ruchomych wydm. Poza tym miejsce posadowienia latarni znajduje się na jednym z dwóch najwyższych punktów na tym terenie utworzonych przez wydmy. Początkowo pomorski książę Ernest Bogusław de Croy planował wybudowanie latarni morskiej na wzgórzu nazywanym Rowokół wznoszącym się na wysokość 115 m n.p.m. Pomimo tego, że wzgórze znajduje się w dość znacznej wynoszącej 6 km odległości od morza, stanowiło doskonały punkt nawigacyjny dla przepływających w pobliżu statków. Miejsce to często było wykorzystywane do rozpalania ognisk umożliwiających nocną nawigację. Jednak nie zdecydowano się na wybór tego miejsca koncentrując się na innym znajdującym się bliżej morza. Ostatecznie w roku 1872 zapoczątkowano prace na miejscu, na którym latarnia stoi do dziś. Ze względu na kłopotliwy dojazd lądem do nowo budowanej latarni, postanowiono materiał budowlany dostarczać drogą morską - barkami. Dla łatwiejszego rozładunku zbudowano drewniany pomost, do którego cumowały barki. Ze względu na trudności logistyczne budowa trwała 3 lata i ukończona została dopiero w roku 1875r.

Latarnie zbudowana została w kształcie stożka z wykorzystaniem czerwonej licowanej cegły. Wysokość latarni wynosi 22,5 metra. Od paru lat latarnia udostępniona jest do ruchu turystycznego. Wstęp do obiektu jest płatny. Aby dotrzeć do latarni należy pokonać liczący ponad kilometr odcinek drogi prowadzącej od parkingu. Droga cały czas pnie się do góry. Ze względu na ukształtowanie terenu i nierówności na drodze dojścia, nie zaleca się jej pokonywać na wózku inwalidzkim, czy też prowadząc wózek dziecięcy. Wyprawa na szczyt latarni warta jest wysiłku. Dojście do latarni i dalej na plażę jest wydzielone jako ścieżka dydaktyczna, prezentująca roślinność nadmorską. Widoki na okolicę są bardzo malownicze obejmujące pobliskie jeziora oraz Morze Batyckie.

Plaża w Czołpinie

To najprawdopodobniej jeden z ostatnich fragmentów dzikiej plaży na polskim wybrzeżu. Plaża nie jest zagospodarowana turystycznie, nie ma wydzielonego kąpieliska, nie ma ratowników ani żadnej infrastruktury plażowej. Dojście do plaży z parkingu zajmuje około 30 minut i wiedzie poprzez wytyczony szlak, prowadzący pośród drzew i piasków ruchomych wydm. Jeśli poszukiwane jest miejsce prawie odludne, pozbawionego typowego dla nadmorskich kurortów tłoku i zgiełku plażowego, to właśnie plaża w Czołpinie jest takim miejscem.

Od plaży i morskiego brzegu rozciągają się tereny z największymi w Polsce ruchomymi wydmami.

Ruchome wydmy

Czołpino jest przykładem działania ruchomych wydm, piasków wdzierających się coraz dalej w głąb lądu. Sama osada znajduje się w drugiej lokalizacji. Pierwsze miejsce, na którym już w XIII wieku znajdowała się wczesna osada jest dzisiaj określana jako uroczysko. Pozostałości po dawnych budynkach pokrywa coraz grubsza warstwa piasku. W odległości około 6 kilometrów na wschód od Czołpina znajduje się uroczysko Bolenie, dawna wieś rybacka zasypana przez wydmy.

Cała osada wraz ze znajdującymi się w okolicy ciekawymi miejscami położona jest w granicach Słowińskiego Parku Narodowego.

Rowokół

Kolejną atrakcją dla osób odwiedzających Czołpino jest wieża widokowa. Na najwyższym wzniesieniu w okolicy, na którym pierwotnie planowano wznieść latarnię morską, znajduje się wieża widokowa. Wzgórze to nazywa się Rowokół i ma wysokość 114,8 m n.p.m., a znajdująca się na nim wieża ma 20 m wysokości.

Obiekt udostępniony jest do ruchu turystycznego od maja do końca września. Ze wzgórzem wiąże się wiele nie do końca odkrytych tajemnic. Według prowadzonych badań archeologicznych stwierdzono, że w IX-XI wieku znajdowało się tu grodzisko. Od XII do XVI wieku na szczycie znajdowało się Sanktuarium Maryjne. Dziś o jego istnieniu świadczą pozostałości fundamentów. Resztki sanktuarium zostały ostatecznie rozebrane w XIX wieku.